شبهای سیاه با ستاره
من بودم و راه با ستاره
درحسرت یک گناه یک شعر
من میکشم آه با ستاره
شهوت که در آسمان گرفته
ماه است و گناه با ستاره
شرم است برای آسمانها
رقصیدن ماه با ستاره
توصیف گناه بعد ماه است
خوابیدن چاه با ستاره